Harra Pætur Og Elinborg

Harra Pætur og Elinborg
børn vóru tey so ung
løgdu sínum ástum saman,
mong eru forløg tung.
-- Nú lystir meg í dansin at gá,
meðan rósur og liljur tær grógva væl

Bíða vil egi sjey vetur
móti frænda vilja,
giftast ikki livandi manni,
um enn meg kongur gilar
-- Nú lystir meg í dansin at gá,
meðan rósur og liljur tær grógva væl

Tekkur hon allar myggjarnar,
setir saman í ring,
tekur upp ein silvursaks
og klippar hár umkring

Tekur hon allar myggjanar
sker teim iddarakæði,
ganga tær til strandar oman,
sum Elin fyri var

Enntá var tad Elinborg,
dregur upp á seg glógva,
so gár hon til stýri at stá,
og ternurnar at rógva
-- Nú lystir meg í dansin at gá,
meðan rósur og liljur tær grógva væl

Úti í miðjum grasgarði,
akslar hon sítt skinn,
og so búgvin gongur hon
í høgar hallir inn

Væl siti tær harra Pætur
og tann danska frú
plaga so allir høviskir menn
at halda sína trú?

Liv nú væl, frú Ingibjørg,
við títt elvagangi!
eg havi nú fingið mín festarmann,
eg lænti tær so leingi
-- Nú lystir meg í dansin at gá,
meðan rósur og liljur tær grógva væl