Fjara

Fjara
Þetta er það lengsta sem ég fer.
Aldrei aftur samur maður er.
Ljöta leiðin heillar nú á ný,
daginn sem ég lífið aftur flý.

Ef ég vinn í þetta eina sinn,
er það samt dauði minn.
Trú min er að allt fari ej vel.
Þessu er lokið hja mér.

Dag sem nótt hjartað var órótt.
Þrotið þol lamað bros.
Áfram ríð, hjartað pumpar tárum.
Dag sem nótt ég geng nú einn.

Grafin bein grotna í jörðunni,
eins og leyndarmálin þín
sem þú hélst forðum burt frá mér.
En blóðið þyngr´en þögnin er.

Svikin orð, grót í kjafti þér,
rista dýpra en nokkur sár.
Brotin bönd aldrei verða söm.
Lygar eins og nöðrubit.

(pôvodne z Islandštiny)


Beach

This is the furthest I will go.
Never the same again.
The vile path calling me,
the day I ran from life again.

If I win this one time,
it will still be the end of me.
My belief that nothing ends well.
This is the end for me.

Day and night heart was uneased.
Broken will frozen smile.
Riding on, heart pumping tears.
Day and night I walk alone.

Bones rotting in the earth,
like your secrets
that you long kept from me.
But blood weighs more than silence.

Broken words, shards in your mouth,
cut deeper than any wound.
Broken vows will never be the same.
Lies like the viper's bite.